تو نظرای قبلی نوشتین که یه خورده شاداب تر باشه. طاعت امر کردم . این شعرم واسه چند وقت پیشه که رفته بودم روستامون. با پدربزرگم که اسمش بهلول رفتم باغ.

آسمان آبی است
باد در حال وزش
لب جوب هستم
سایه ها بر سر من
برگها می رقصند
آبها می خوانند
طرب مجلس ما از باد است
من و بهلول زمان
من و آوای غریب
من و یک حس عجیب
که نمی خوانمش عشق

تمنا می کنم
نقطه.
دل از دنیا بریدم من
دو نقطه :
کاش می دانستی دلم طاقت ندارد
سه نقطه ...
تا تغییر دهی راه زندگانی خویش را
سر خط

ساعت 4:28 دقیقه است                       به وقت من

ساعت ساعت کرم است                         به نفع من

دور  دور هجران است                           به نفع ما

حکمت ، حکمت امتحان است                    به نفع ما

زمان بستر جویبار حوادث هاست              به نفع او

ساعت و جویبار و هجران                       به نفع ما

دلم تنگ است
و جنس قلب من از قطره های اشک می باشد
همان قطرات سیل آسا
همانهایی که شبها مونس ام بودند

هوا سرد است
و می ترسم من از سرما
نگهدار این دلم از شر یخبندان
خداوندا!خداوندا!

دلش سنگ است
و جنس قلب من از یخ
و قانون طبیعت حکم می راند
ولی یک آرزو دارم
و آن نابودی قانون علیت
که شاید نشکند این سنگ قلبم را

* آسمان اقیانوس وارونه است.

* چشمه چشم کوه است ، چشم چشمه انسان.

S   دل‌کندن از جان‌کندن سخت‌تره!

و خدا از رگ گردن به اینان نزدیک تر است!