می خوام چند سبک شعر رو براتون در قالب شعر معرفی کنم . تا مشخصه ها و اطلاعاتی در موردشون داشته باشید و چون با شعر گفته شده جالب هم هستش . اول هم از سبک خراسانی شروع می کنم . اشعار هم از شاعر عزیز ناصر فیض هستن. هر کجا ایدون و ایدر شد زیاد هیچ تمساهی شبیه کبک نیست سبک حافظ هم که سبکی دیگر است از حدود یکهزار و چند سال در خراسان زاده شد این سبک نو نزد شاهان با تلاش دوستان رفت آنجا سیک ها آدم شدند الغرض این سبک خیلی جالب است در خراسانی ادب یک محور است چون جهانش جز فسون و باد نیست شعرها بسیار صاف و ساده اند گاه توصیف بهار است و خزان عارف اینجا کس نمی داند چی است زاهدی در کوچه و بازار نیست خانه ها میخانه سر خود می شوند عاشق اینجا هست دائم در وصال گونه چیزی مثل برگ یاس نیست هر زمان وصف طبیعت می کنند در تخیل معتدل تر می شوند واژه هایی مثل پور و گیو ودخت شاعرانش بازهم مثل قدیم لاجرم با اغنیا بر می خورند در بیابان در خیابان یا حیاط روز و شب انگور بازی می کنند هر زمان ممدوحشان خر می شود اول پاییز خز می آورند شاه را پیش وزیرش می کنند در قصائد مثل سابق نیستند هر زمان در تنگنا کف می کنند واژه گاهی واقعا بد می شود نزد شاعر گاه مثل رودکی شعر می گویند و هی گم می کنند از قضا دور است شاعر وز قدر ویژگی هایی گر افتاد از قلم شاخص این سبک مرد طوسی است شعر تا آهنگ عرفانی گرفت بعد از این معشوق یاغی می شود * اختیار با شماست ، قَلَم را قَلِم یا مُهِم را مَهَم بخوانید تا مملکت به هم نخورد.
نویسنده: |
جمعه 88 اردیبهشت 4 ساعت 1:28 صبح
|
|
دلنوشته های شمادلنوشته
|
همه دار و ندار پریشان
|