حوا -

حوا -

خوشا آن که خود را خوار انگاشت ، و کسبى پاکیزه داشت ، و نهادش را از بدى بپرداخت ، و خوى خود را نیکو ساخت و زیادت مالش را بخشید و زبان را از فزون گویى درکشید ، و شرّ خود را به مردم نرساند و سنّت او را کافى بود ، و خود را به بدعت منسوب نگرداند . [ مى‏گویم بعضى این فقره و آن را که پیش از آن است به رسول خدا ( ص ) نسبت داده‏اند . ] [نهج البلاغه]

چندین کارکلماتور

این مطلب رو چند روز پیش گذاشته بودم . اشتباها پاکش کردم ، حالا دوباره میذارمش .
هر بار که پلک می زنی ، دلم با سیم خاردار پلکت پاره میشه .

اونروز حوا از دنده چپ بلند شده بود.

زنده زننده است .

دلبسته دلشکسته است .

نویسنده: | چهارشنبه 87 بهمن 30 ساعت 3:38 عصر |

دلنوشته های شمادلنوشته

همه دار و ندار پریشان

درآمد واقعی از اینترنت
آغازی جدید
آخرین سخن
داستان
اسلام امریکایی و اسلام ناب محمدی
کاریکلماتور 7
نه قانونی و نه منطقی
سبک عراقی
سبک خراسانی
[عناوین آرشیوشده]