|
زی ذی نامه
الهی به مردان درخانه ات به آن زن ذلیلان فرزانه ات به آنان که با امر روحی فداک نشینند وسبزی نمایند پاک به آنان که ازبیخ وبن زی ذیند شب وروز با امر زن می زیند به آنان که مرعوب مادر زنند ز اخلاق نیکوش دم می زنند به آن شیر مردان با پیشبند که در ظرف شستن به تاب وتبند به آنان که در بچه داری تکند یلان عوض کردن پوشکند به آنان که بی امر و اذن عیال نیاید در از جیبشان یک ریال به آنان که با ذوق وشوق تمام به مادرزن خود بگویند مام به آنان که دارند با افتخار نشان ایزو نه هزار و چهار به آنان که دامن رفو می کنند زبعد رفویش اتو می کنند به آنان که در گیر سوزن نخند گرفتار پخت و پز مطبخند به آن قر مه سبزی پزان قدر به آن مادران به ظاهر پدر الهی به آه دل زن ذلیل به آن آشک چشمان مَمَد سیبیل به تنهای مردان که از لنگه کفش چو جیغ عیالشان شد بنفش که ما را براین عهد استوار از این زن ذلیلی مکن برکنار به زی ذی جماعت نما لطف خاص نفرما از این یوغ ما راخلاص
نویسنده: |
شنبه 86 مرداد 27 ساعت 1:8 صبح
|
|
|
دلنوشته های شمادلنوشته
|
|
همه دار و ندار پریشان
|
|
|
